سخن از صورت و از سیرت نیکوی تو بود

رقص گل بر سر شاخ از خوشی بوی تو بود

در و دیوار به پژواک سخنگوی تو بود

آن یکی خال و دگر گوشه ی ابروی تو بود

برگه ی سبز عبورم ز گل روی تو بود

جای آن هر شب و هر روز به زانوی تو بود

همت و کوشش شان از قد دلجوی تو بود

پاک شد هر که در این فاصله پهلوی تو بود

هر چه خوبی است به عالم همه از سوی تو بود

هر چه اینجاست یکی جلوه ز الگوی تو بود

همه گیسو همه خال لب و هندوی تو بود

که حقیقت همه ی عمر غزلگوی تو بود