از آن دم كز برم رفتی بسر شد صبر و آرامم

تو با یك غمزه صدها شعله در این دل بپا كردی

ز دوری آتش عشقت فزون گشته ز حد بیرون

تو صید مرغ وحشی خوب میدانی ولی جانا

پر از درد و غم و رنج و ملالت بود این سینه

چنان مستم كه هیچ از آرزوهایم نماندستی

تو را تا دیدم ای مه‌رو تمام خوبرویان را

دعای خیر تو هر دم گره بگشاید از كاری

شوم روزی فدای تو فنا در جان جانانت

تو یاری كن كه روزم را كنم آغاز با عشقت

به عشق توست ممكن بخشش و مهر و سبكباری

كمك كن تا كه با عشقت مؤثرتر كنم خدمت

به من توفیق ده تا چون تو خیر خلق را خواهم

سپاس و شكر و تسلیم و رضایت از تو آموزم

بیا و جلوه بنما تا حقیقت رنگ و بو گیرد