بار الها چاره ای کن سخت در چنگش اسیرم

نیستم ز امرش گریزان وز قبولش ناگزیرم

ننگرم به کرد بایستی دو صد لعنت بشیرم

تا که جانی هست نقش یار باشد در ضمیرم

گر تو ابرو خم کنی از هر دو عالم گوشه گیرم

جانم از هجرت بلب آمد نمی آئی بمیرم

هر کجا دیدید گوئیدش که پیری کرد پیرم

قالی شاهان بخاک افتند در پیش حصیرم

میکشد هجرت نمیدانم بمیرم یا نمیرم

دانی آنوقتی که در عالم نبیند کس نظیرم

شکر ایزد را که عارف نی وکیلم نی وزیرم