تویی به اسب و رخ از کاینات گشته فره

نکرد سعی تو از کار من گشاده گره

که توبه می کنم از کرده ها تو گفتی زه

به طبع و طوع بدادند بی لجاج و سته

برای توبه که دادی ز شاعریم بده