دو جهان پیش همتت لا شی

روز رزم از شمار بسمل و فی

نوک پیکانت از ترشح خوی

نرسد در حریم ملکت پی

مار افعی شود عدو را نی

جرم خورشید هم عنان جدی

خون دل در کنار مغرب قی

هر زمان بانگ بر زمانه که هی

زهر آغشته در مفاصل نی

نور شد از ورای ظلمت غی

بی اساس خلقته بیدی

کرمت گفت:الضمان علی

آشتی داده با طبیعت می

از جفاهای آسمان تا کی

سردی روزگار و موسم دی

خدمت صدر شاه و قربت وی

گفته اند:آخر الدواءالکی

نسخه مکرمات حاتم طی

آسمان را سجل دعوی طی

از در بلخ تا نواحی ری