شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۷
وحشی
وحشی( رباعیات )
125

رباعی شمارهٔ ۷

آن سرو که جایش دل غم پرور ماست
جان در غم بالاش گرفتار بلاست
از دوری او به ناخن محرومی
سد چاک زدیم سینه جایش پیداست