هله کیدی غلام ناقابل

تا نمیری نمیشوی آزاد

السلام ای سیاه ساز و نیاز

خامه کردم به فکر هجو تو تیز

هله کیدی غلام ناقابل

قلمم باز در سیاهی شد

هجوت ای دزد پربها کردم

خویش را زنده می گذاری تو

ای سکندر بسی بداندامی

فچه موش خسته ای، آقا

گه سگ چیست، جسم ناپاکت

ریش بز بسته ای، برو آقا

چون گه گربه است پیکر تو

گوز کون پلید شیطانی

پخ سقل، بد عمل، جعل سیما

کون دهن، خایه سر،ذکر قامت

کیسه بر، دزد کاسه هر جابر

روبه حیله ساز پر تزویر

کیک گهناک دلق کناسان

هیچ دندان نمانده در دهنت

آنکه پرورده ای به نعمت او

وانکه آدم شدی ز اقبالش

از تو بد بیند آنکه باتو نکوست

زین ترا عیب چون توان کردن

انتقام فلک نمی دانی

تف به روی تو بی حقیقت، تف

تف بر آن طبع بی تمیزانه

کشتنت راکه کام مرد و زن است

اینک از بافق می رسد اسباب

روزها گرد بافق گردیدم

تحفهٔ من که یک دو گز رسن است

زود از این سر فراز خواهی شد

تا نمیری نمی شوی آزاد