که خوش راضیست از تو جان استغنا پسند من

که نیک است از برای چشم بد دود سپند من

شکاری را که من دیدم زیاد است از کمند من

به زهر چشم خود مگذار کار زهر خند من

به صید من چه سعی است اینکه دارد صید بند من

نصیحت نشنو من گوش اگر می کرد پند من

ازین بدتر شوم اینست اگر بخت نژند من