آمدم از سرنو بر سر پیوند قدیم

آمدم من به سر گریهٔ خود به که تو نیز

به وفای تو که تا روز قیامت باقیست

نخل تو یک دو ثمر داشت به خامی افتاد

بهر آن حلقه به گوشیم که بودیم ای باد

خلوتی خواهم و در بسته ویک محرم راز

وحشی آن سلسله نو کرد که آیند ز نو