تن اگر نبود ز نزدکان چو شد گو دور باش

در نگاهی کان به هر ماهی کنی آنهم ز دور

یک نگاه لطف از چشم تو ما را می رسد

بزم بدمستان عشق است این به حکمت باده نوش

لطف با اغیار و کین با ما تفاوت از کجاست

سیل بی لطفی همین سر در بنای ما مده

کار ما و کار وحشی پیش تیغت چون یکیست