90
غزل ۲۰۸
دلم خود را به نیش غمزه ای افکار می خواهد
شکایت دارد از آسودگی، آزار می خواهد
بلا اینست کاین دل بهر ناز و عشوه می میرد
ز نیکویان نه تنها خوبی رخسار می خواهد
دل از دستی بدر بردن نباشد کار هر چشمی
نگاه پر تصرف غمزه پر کار می خواهد
بود آهو که صیادش به یک تیر افکند در خون
دلی را صید کردن کوشش بسیار می خواهد
غلامی هست وحشی نام و می خواهد خریداری
به بازار نکو رویان که خدمتکار می خواهد