که جان برد اگر آن مست سرگران بدرآید

رسید بار دگر بار حسن حکم چه باشد

ز سوی مصر به کنعان عجب رهیست که باشد

کمینه خاصیت عشق جذبه ایست که کس را

سبو به دوش و صراحی به دست و محتسب از پی

مگو که وحشیم آید ز پی اگر بروم من