اغیار را آسان کشد عاشق چو ترک جان کند

ای دل به راه سیل غم جان را چه غمخواری کنی

جان صرف پرکاری که او چون رو به بازار آورد

از بی سر و سامانیم یاران نصیحت تا به کی

شد کعبهٔ دل از بتان بتخانه وحشی چون کنم