بر سر نکشت درتب غم هیچکس مرا

من سر زنم به سنگ و تو ساغر زنی به غیر

روزی که میرم از غم محمل نشین خود

زین چاکهای سینه که کردند ره به هم

وحشی نمی زدم چو مگس دست غم به سر