تو منکری ولیک ، به من مهربانیت

می رم به ملتفت نشدنهای ساخته

یک خم شدن ز گوشهٔ ابروی التفات

نازم کرشمه را که سدم نکته حل نمود

شادی التفات تو کارم تمام کرد

ای شاهباز دوری ما از تو لازمست

جنبیدت این هوس ز کجا ای نهال لطف

من از کجا و اینهمه نوباوهٔ امید

شاخ گلی کجاست بدین پاک دامنی

سد نوبهار را ز تو آبست و رنگ و بو

وحشی پیاله گیر که دیگر حریف تست