آنکه هر دم زندم ناوک غم بر دل ریش

بشنو این نکته که در مذهب رندان کفر است

جلوه گاه نظر شاهد غیبند همه

به نگاهی که کند دیده دل از دست مده

دل شد از هجر تو بیمار و نگفتم به طبیب

از کم و بیش ره عشق میندیش که نیست

ای دل این پند حکیمانه شنو از وحدت