که بر دل تابدم از شش جهت نور

که شد چون روز روشن لیل دیجور

به شیخ شهر گفتن نیست دستور

نیارد سرمه کس بر دیده کور

مکن منعش بود بیچاره معذور

بیفتد تا قیامت مست و مخمور

انا الحق می سراید همچو منصور

بود تا نرگس مست تو مستور

که از ما مست گردد آب انگور

نداند شادی از غم ماتم از سور

نکردی دیو سرکش را تو مقهور