نهال عمر

درعجبم چراکسی نمی دهدجواب من

به حسرتی گران گذشت تمام روزگارمن

نشسته جای خنده برلبم سکوت سهمگین غم

فرسوده گشته پیکرم عیان شده نهان من

بوده افکار پریشان استرس یا اضطراب

از ازل تا این غزل همراه من

تا که پلک از پلک دیگر بوسه ای نگرفته بود

زود آخر شد چرا این دفتر دوران من

tasalli