مگر، ای بهتر از جان! امشب از من بهتری دیدی

ز اشک من چه می دانی گرانی های دردم را؟

به یاد آور که می خواهم در آغوشت سپارم جان

الا ای دیدهٔ جانان! ز افسون ها چه می نالی؟

مرا مانده ست عقلی خشک و دامانی تر از دنیا

تو را حق می دهم، ای غم که دست از من نمی داری

مرا، ای باغبان دل! اگر سوزی، سزاوارم

تهیدستی، نصیب شاخه، از جور خزان آمد

ز سیمین یاد کن، وز نام او در دفتر گیتی