دیگر شکار تازه نداری ؟

جز رنگ و بوی غازه نداری ؟

حاجت به رنگ و بوی نباشد

با رنگش آبروی نباشد

زیبا و شوخ کام نداده

از شوق کس نشان ننهاده

تا دختری به چنگ من افتاد

ز انگشت پای تا به سرش بود

پستان و سینه و کمرش بود

آن مرد را به معرکه خواندم

نزدیک خرس پیر نشاندم

هرگز چنین شکار ندیدی

اینسان گل شمفته نچیدی

مرغ شکسته بال و پری را

رنج تلاش بی ثمری را

شادان که وه ! چه پرهنری تو

شایان مزد بیشتری تو

بر دخترک مرا نظر افتاد

گفتی به جان من شرر افتاد

کوبم به فرق مرد ، زرش را

بستان و باز ده گهرش را

کاین زر تو را وسیلهٔ نان است

زیرا زر است و بسته به جان است