گوشهٔ چشمم ستاره یی ست، دیده ای آن را ؟ندیده ام

حبهٔ انگور از آسمان ؟ پس تو زمین را ندیده ای

گوشهٔ چشم مرا ببین ، خنجر بهرام سرخ ازوست

گریهٔ خونبار توست ؟ نه ، بحر گدازان دوزخ است

دود جسد ها ز روی خاک ، تا دل افلاک می دود

پیش نگاهم تمام شب ، چشم ز وحشت دریده یی ست

دست تو انگور چیده است ، از دل من خون چکیده است