از عشق وسوسه می سازی،تا پیش پام بیندازی

در این چمن به گل افشانی، بس دیده ای که چه می کردم

زین اعتراف نپرهیزم ، کاین دل هنوز نفس دارد

می بایدم دگری جز تو ، پر شور و پر شرری جز تو

با یاد او چه کبوترها ، پر می گشود ازین دفتر

آن شعر و نامه نوشتن ها ، نقش بهار به دل می زد

کنون تو شور منت در سر ، بازیچه می فکنی در پا

بر بام خانه مبند آذین ، من با تو عشق نمی بازم