گفتم که می خواهم تو را، باور مکن، باور مکن

گر همچو گل در خنده ام، دام ِ فریب افکنده ام

از عاشق پاکیزه خو، وصل من رسوا مجو

شهد لب می رنگ من، آلوده با نیرنگ من

چشمم اگر دارد نَمی، ریزد به پای عالمی

نه ، نه که جز آغوش من، جز لعل ساغر نوش من

اینک تو و اینک لبم، این شور و این تاب و تبم