چنان شدم که به جای ترنج، دست بریدم

ز من تو سر ببریدی، من از تو دل نبریدم

که هر چه من بدویدم، به گرد او نرسیدم

ز من بپرس که با سر، به کوی دوست دویدم

بهشت روی تو دیدم، از آشیانه پریدم

منم که سوختم و ساختم، نفس نکشیدم

من از گدای در کوی می فروش شنیدم

ز بخت بد چو صبوحی گیاه غم درویدم