145
مژدۀ دیدار
به گوشم مژده ای آمد که امشب یار می آید
به بالین سرم آن سرو خوشرفتار می آید
کبوتر وار، دل پر می زند در مجمر حسنش
چنان تسکین دلم کان آتشین رخسار می آید
همی در انتظارم، کی شود یارم ز در، داخل
به مهمانی برم با حشمت بسیار می آید
فضای این جهان از عطر گل پر گشته و گویا
نگار من همی با زلف عنبر بار می آید
مشو غمگین صبوحی گر دلت رفته است از دستت
چرا؟ گر می رود دل از کفت دلدار می آید