مجرد از غم و شادی و کفر و دین باشد

که زلف و روی تواش روز شب قرین باشد

که خوشه چین تو بوده است خوشه چین باشد

مرا که مملکت فقر درّ نگین باشد

چه التفات بدیدار حور عین باشد

ترا که میل به شیر و با انگبین باشد

نظر بعین کند هر که با یقین باشد

بعین کی نگرد هر که غیر بین باشد

ببین که هرچه بگفت او چنین، چنین باشد