میّ قدیم که تا وارم ز دست حوادث

بآب دیده برویان که نیست زرع تو حاث

نگشتی غرقه طوفان چو سام و حام و چو یافث

که همچنان که محیط است هست محیی و باعث

که هیچ کار نیاید ز مرد کاهل ولابث

شراب مرد تجلی بود نه ام خبائث

از آنکه باده باقی است در فنای تو باعث

خوشا کسیکه بود اثرش خلیفه و وارث