برون ز عالم نفی و جهان اثبات است

علامت و اثر آنچه بی علامات است

نشان و نام کسی که محو بالذات است

وجود یافتنش نوعی از محالات است

چه داند آن که ورا رسم و راه و عادات است

ورای منزلت و زینت و مقامات است

نه سوی کوی خرابات و نی مناجات است

نه راه میکده و کعبه و خرابات است

کسیکه حالت او نقد جمله حالات است

ورا نه بیم و نه امید و نار و جنات است

چو پیش پرتو انوار مهر ذرّات است