گه دهی و گه هزار و گاه صدی

جسم را روح و روح را جسدی

تا درین معرض و درین صددی

گاه بحری و گه برآن زبدی

گلرخ و ماه روی و سرو قدی

زیب و هر زلف و خط و خال و خدی

گرچه او را ت این زمان ولدی

لیک در ذات واحد احدی

مدتی شد که گشته ابدی