ایدوست بیا بر نظر ما نظری کن

اول به رخ خویش مدد بخش جلائی

تاریک بود آینه از رخ ننماید

از زنگ و جهان چونکه شود پاک و مصفا

از دیده وامق که بود مظهر عشقت

هر لحظه بدل صورت زیبای دگر بخش

صحرای دلم هست تماشاگه حسنت

دل مظهر ذات تو و اسماست درو سنگ

چون آینه اسم مسمای تو آمد

بی آینه آنسان که تو هستی بحقیقت

بحریست دل مغربی از لولو لالا