وی عیان نور تو در مرآت کَون

بود دایم با تو خوش اوقات کَون

بر مراد خویشتن ساعات کَون

در همه حالات تو حالات کَون

گاه کردی محو گه اثبات کَون

چون نگاهی کرد در غایات کَون

پس برآورد از کرم حاجات کَون

شکل و وضع و صورت و هیات کَون

رب ارنی گفته در میقات کَون

سوی صحرا لشکر و آیات کَون

گشته ظاهر جمله ذرّات کَون

کوکب درّی شده مشکوت کَون

مغربی در مصحف آیات کَون