امشب از دولت می دفع ملالی کردیم

ما کجا و شب میخانه خدایا چه عجب

تیر از غمزه ساقی سپر از جام شراب

غم به روئین تنی جام می انداخت سپر

باری از تلخی ایام به شور و مستی

روزه هجر شکستیم و هلال ابروئی

بر گل عارض از آن زلف طلایی فامش

مکتب عشق بماناد و سیه حجره غم

چشم بودیم چو مه شب همه شب تا چون صبح

عشق اگر عمر نه پیوست به زلف ساقی

شهریارا غزلم خوانده غزالی وحشی