شاهد عشق و شبابم به کنار آمده بود

چمن پرسمن تازه بهار آمده بود

غرق بوی گل و غوغای هزار آمده بود

با منش خنده خورشید نثار آمده بود

هم در آن دامنه خسرو به شکار آمده بود

می درخشید بدان مژده که یار آمده بود

دیدمش خرم و سرسبز به بار آمده بود

نا گه آن گنج روان راهگذار آمده بود

آهوی وحشی من پا به فرار آمده بود

روز پیری به لباس شب تار آمده بود

روح من بود و پریشان به مزار آمده بود

کس ندانست در اینجا به چه کار آمده بود

چون شکج خم زلفت به فشار آمده بود