بهار آمد که بازم گل به باغ و بوستان خواند

به مرغان بهاری گو که این مرغ خزان دیده

دل وامانده ام بس همرهانش کاروانی شد

چه ناز آهنگ ساز دل که هم دلها به وجد آرد

اگر تار دل و مضراب سوز جادوان داری

دلا ما را به خوی خوانده ست دکتر مرتضای شمس

به پشت اشتران کن شهریارا بار مولانا