شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردنست

متن خبر که یک قلم بی تو سیاه شد جهان

چون تو نه در مقابلی عکس تو پیش رونهیم

نو گل نازنین من تا تو نگاه می کنی

ماه عباد تست و من با لب روزه دار ازین

لیک چراغ ذوق هم این همه کشته داشتن

غفلت کائنات را جنبش سایه ها همه

از غم خود بپرس کو با دل ما چه می کند

عهد تو سایه و صبا گو بشکن که راه من

گاه به گاه پرسشی کن که زکات زندگی

بوسه تو به کام من کوه نورد تشنه را

خود برسان به شهریار ای که در این محیط غم