ای گل به شکر آنکه در این بوستان گلی

فردا که رهزنان دی از راه میرسند

دیشب در انتظار تو جانم به لب رسید

گلچین گشوده دست تطاول خدای را

گردون ز جمع ما همه تفریق می کند

عمر منت مجال تغافل نمی دهد

ای باغبان که سوختی از قهرم آشیان

حالی خوش است کام حریفان به دور جام

گر دوستان به علم و هنر تکیه کرده اند

عاشق به کار خویش تعلل چرا کند

شکرانه تفضل حسنت خدای را