کس پیش پای طفل نیفتد که وای وای

بیگانه گشتی ای مه دیرآشنای وای

تا سرکنم نوای دل بی نوای وای

لب بر لبم بنه که برآرم چو نای وای

این شد که بشنوم سخن ناسزای وای

نه عشق من نه حسن تو ماند به جای وای

گر مهربان نشد چکنم ای خدای وای

ای پادشاه حسن مرنجان گدای وای