زنده باشیم و همه روضه بخوانیم که چه

این همه درس بخوانیم و ندانیم که چه

دوش گیریم و به خاکش برسانیم که چه

بچشیم و به عزیزان بچشانیم که چه

ما به سرگیجه کبوتر بپرانیم که چه

هی به جان کندن از این ورطه برانیم که چه

هی بخواهیم و رسیدن نتوانیم که چه

کاسه و کوزه سر هم بشکانیم که چه

ورنه تنها خودی از لجه رهانیم که چه

کفر ابلیس به کرسی بنشانیم که چه

این قدر پای تعلل بکشانیم که چه

ما همه از دگران فاتحه خوانیم که چه