در بودن آن یکی شکی نیست

بی جود وجود خود نبودند

بیناست کسی که آنچنان دید

عینی به ظهور شد من و وی

یک ذات و صفات بی شمار است

اما به خدا که ما نه مائیم

هر دو بنگر که هست یک رو

هر چند که عین جمله بود است

او را تو یکی بگو و هم دو

یعنی که اعم از این و آن دان

یک ذات نگر که بحر و هم جو است

در مرتبه اش قطره دانند

گه خاص و گهی به عام خوانش

در وحدت و کثرت آنچنان دان

نه عام و نه خاص باشد ای دوست

می نوش ز جام می پرستان

از روی وجود جام می می

اول آن است و آخر این است