جام می را بگیر و بر ما ریز

از سر هر دو کون هم برخیز

قطره و بحر را به هم آمیز

تو اگر زاهدی ز ما پرهیز

از هیاهوی عشق شورانگیز

تیغ برّان و خنجر سر تیز

به از این خود کجاست دست آویز