ملک دل بگرفت و خان و مان همه بر باد داد

چون که زو بیداد باشد از که خواهم خواست داد

همچو مخموری به دست ترک سرمستی فتاد

سر به پای او فکند و پیش او بر پاستاد

بس گشایش ها که ما را رو نموده زین گشاد

سرخوشانه پای کوبان رو به سوی ما نهاد

حاش لله این نخواهم کرد و این هرگز مباد