گفتم به خواب بینم گفتا خیال باشد

گفتم که در خرابات خواهم که بار یابم

سرچشمهٔ حیاتست ، ما خضر وقت خویشیم

شادی روی ساقی ، ما می مدام نوشیم

گر عاقلی بگوید عقل تو گشت ناقص

از آفتاب حسنش شد عالمی منور

نقش خیال بگذار نقاش را طلب کن