بلکه آن نقطه دایره بنمود

نزد آن کس که دایره پیمود

نقطه چون ختم دایره فرمود

سر و پا را به هم نهاد آسود

به وجودیم ما و تو موجود

باز دیدم خیال او ، او بود

نعمت الله دگر سخن نشنود