هستش مشمر که گوئیا نیست

دل را به از این دگر دوا نیست

از ساقی و جام می جدا نیست

ما را جائی دگر هوا نیست

جز ما خبرش ز حال ما نیست

نیکش بنگر که بی خدا نیست

حیف است که ذوق او تو را نیست