آئینه ایست روشن جام جهان نمائیست

بر چشم ما قدم نه بنشین که خوش سرائیست

بیگانه اش ندانی او یار آشنائیست

صورت گدا نماید معنیش پادشائیست

خوشتر ز صاف درمان عشاق را دوائیست

نقاش خطهٔ چین گوید که این خطائیست

ز انعام نعمت الله ما را چنین عطائیست