میر میخانهٔ ما سید سرمستان است

نور چشم است و به نورش همه را می بینم

چشم ما روشنی از نور جمالش دارد

گر فروشند به صد جان نفسی صحبت او

گنج اگر می طلبی در دل ما می جویش

دُردی درد به من ده که خوشی می نوشم

رند مستی به تو گر روی نماید روزی