بی غم از قال و ایمن از حال است

بر الف نزد عارفان دال است

خرقه چو بود که مال پامال است

مرد هادی نگر که او ضال است

حلَش از عشق جو گر اشکال است

بلکه صاحب تمیز و دلال است

دم فرو بسته گوئیا لال است