غزل شمارهٔ ۲۷۶

عقل از ما کنار کرد و برفت

گو برو زانکه در میان عشق است

عشق بخشد حیات جاویدان

حاصل عمر جاودان عشق است

عالم از نور عشق شد روشن

نظری کن که این و آن عشق است

دل عاقل به عقل مشغول است

مونس جان عاشقان عشق است

خوش بهشتی است مجلس سید

در چنین جنتی چنان عشق است

متن