سر به پای خم می بنهاده است

خوش در میخانه را بگشاده است

گوهر اصلی است نه بیجاده است

چون توان کردن چنین افتاده است

عزتش دارید مردم زاده است

جان ما از بندگی آزاده است

در طریق عاشقی بر جاده است