بیناست همیشه از چپ و راست

این خرقه که نور دیدهٔ ماست

جان تشنه و دل غریق دریاست

عشقست که از ظهور پیداست

فارغ ز خمار دی و فرداست

از دیده خیال سایه برخاست

داند سخنم هر آنکه داناست

هر دیده که او به خویش بیناست

پنهان چه کنیم چون که پیداست